کپسول اکسیژن چیست

کپسول اکسیژن چیست

علل و شرایط بسیاری مانند سندرم دیسترس تنفسی حاد، کم‌خونی، آسم، نقص مادرزادی یا بیماری قلبی، بیماری ریه بینابینی، ذات‌الریه، بیماری مزمن انسدادی ریوی و غیره وجود دارند که می‌توانند باعث بروز هیپوکسمی یا کاهش اکسیژن خون در بدن شود. بعضی از این شرایط و بیماری‌ها به راحتی درمان می‌شوند و مشکل هیپوکسمی بیمار نیز برطرف می‌شود. اما در دیگر موارد به دلیل مشکلات مزمن ریوی و نارسایی تنفسی، بیمار نیاز مداوم به اکسیژن‌درمانی به کمک دستگاه اکسیژن‌ساز یا کپسول اکسیژن دارد. سیلندرها یا کپسول‌های اکسیژن (با ظرفیت‌های مختلف)، هنوز هم به طور گسترده در بیمارستان‌ها، کلینیک‌های سرپایی و منازل مورد استفاده قرار می‌گیرند. اگرچه در حال حاضر دستگاه‌های اکسیژن‌ساز برای اکسیژن‌درمانی طولانی‌مدت و مداوم بیماران رایج‌تر هستند، اما هنوز هم کپسول‌های اکسیژن به دلیل قیمت مناسب خود مورد استفاده قرار می‌گیرند. بسیاری از پزشکان در ابتدا اکسیژن‌درمانی را با کپسول‌های اکسیژن استاندارد قابل حمل آغاز می‌کنند؛ تا زمانی که بیمار از مصرف اکسیژن بی‌نیاز شود و یا برای یک درمان طولانی‌مدت برای وی تصمیم‌گیری شود.

انواع کپسول اکسیژن

اکسیژن خالص درون یک کپسول اکسیژن، در دو حالت مختلف گاز اکسیژن فشرده یا اکسیژن مایع عرضه می‌شود.

 کپسول گاز اکسیژن فشرده

هوای عادی که در شرایط جوی استاندارد تنفس می‌کنیم حاوی 21٪ اکسیژن و 79٪ نیتروژن است. اما کپسول گاز اکسیژن فشرده حاوی 99.5٪ اکسیژن خالص است. در واقع تولید‌کنندگان، اکسیژن را از اتمسفر می‌گیرند و آن را فشرده می‌کنند. هنگامی که گاز اکسیژن فشرده از کپسول آزاد می‌شود، فشار زیاد داخل کپسول به خروج آن کمک می‌کند. انتشار فشار باعث ایجاد جریان اکسیژن می‌شود که از طریق کانولا بینی یا ماسک، بیمار آن دریافت می‌کند.

کپسول اکسیژن مایع

اکسیژن مایع نیز 99.5٪ اکسیژن خالص است که در اثر سرد‌کردن گاز اکسیژن تولید می‌شود و به صورت مایع ذخیره می‌شود. برای اکثر بیماران بلافاصله پس از تشخیص، استفاده از کپسول اکسیژن مایع تجویز نمی‌شود. چرا که کپسول اکسیژن مایع به دلیل تجهیزات اضافی و آموزش‌های لازم برای استفاده از آن، عملاً برای استفاده کوتاه‌مدت غیر ضروری است. با این وجود، هنوز هم یک گزینه درمانی طولانی‌مدت معقول به دلیل ارزان‌تر و حجیم‌تر بودن است.